Aku mengkin terharu mendapat sokongan daripada kawan-kawan supaya aku teruskan berblogging. Aku bukan tiada masa, cume kerajinan itu yang kurang.
30 Mac 2011 cukup 2 tahun aku meninggalkan semua kenangan aku. Dan sekarang aku dapat merasai kebahagiaan yang aku cari. Bukan sahaja didunia malah juga diakhirat :')
Terima kasih kepada Tuhan, keluarga, kawan-kawan & encik saiful bahri. Kerana kamu semua lah saya masih utuh bertahan <3
Ini sahaja saya mampu untuk menaip, jumpa lagi :')
5.46pm